วันจันทร์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

เล่มที่ 6 ตอนที่ 5 คาริชวิ วิ่ง (Karichwi Running!)

เล่มที่ 6  ตอนที่ 5 คาริชวิ วิ่ง (Karichwi Running!)


ณ ผับแห่งหนึ่งที่อยู่ที่เขต อาเรน ในของเมืองหลวงของอาณาจักรฮาเวน
โวล์ค ยืนอยู่ภายในด้วยความประทับใจในความโสโครกของสถานที่นี้ โดยมีพนักงานที่อยู่บริเวณประตูทางเข้าเพื่อเก็บค่าเข้าและถามคำถาม
“มาทำธุรกิจเหรอ?”
“เปล่า มาพักผ่อนเฉยๆ ”
“5 เหรียญทองแดง  พักผ่อนให้สบายนะ”

บรรยากาศนั้นแตกต่างจากผับทั่วๆไป  โดยพนักงานที่อื่นนั้นจะให้ความสำคัญต่อการต้อนรับลูกค้าอย่างสุภาพกว่าที่นี่  โวล์คมองเข้าไปข้างในเพื่อหาที่ว่างและนั่งลง  เครื่องดื่มมาตรฐานสำหรับที่นี่คือน้ำผลไม้ คนอื่นๆอาจจะคิดว่าผู้ที่ดื่มเครื่องดื่มราคา 5 เหรียญทองแดง อาจจะเป็นผู้เล่นใหม่ใหม่  แต่โวล์คมีระดับที่สูง ถึง 367 ซึ่งนับว่าเป็นระดับที่สูงเป็นพิเศษ
และไม่ใช่เพียงแค่โวล์คเท่านั้น

ระดับพื้นฐานโดยเฉลี่ยของผู้ใช้บริการในผับนี้ อยู่สูงกว่า 300  ซึ่งแม้แต่ในบรรดากิลด์ที่ติดอันดับก็มีกองกำลังที่มีระดับตัวละครถึง 300 เพียงพยิบมือเท่านั้น  ผับแห่งนี้เป็นสถานที่ๆมีเอกลักษณ์เป็นของมันเองอย่างแท้จริง
พวกดาร์ค เกมเมอร์ กำหนดให้สถานที่นี้เป็นที่พบปะกันของพวกเขา  เป็นสถานที่ๆดาร์ค เกมเมอร์จะมาพักผ่อนได้
อึก
โวล์คค่อยๆจิบน้ำผลไม้ของเขา

มักจะมีคำกล่าวว่า รสชาติที่หวานจะช่วยชะล้างความเหนื่อยล้าทั้งหมดออกจากร่างกาย  หากมีอาหารและเครื่องดื่มวางไว้ตรงหน้าคุณ คุณก็ควรจะค่อยๆกินและค่อยๆจิบมัน  พวกดาร์ค เกมเมอร์เป็นพวกที่ให้ความใส่ใจต่อการหาเงิน  ดังนั้นพวกเขาก็จะไม่ใช้เงินอย่างสุรุ่ยสุร่ายแม้จะเป็นเงินแค่เหรียญเดียวก็ตาม
ดาร์ค เกมเมอร์เพิ่มระดับของพวกเขาโดยไม่ใช้จ่ายอย่างสิ้นเปลือง แต่ถึงกระนั้นก็ใช่ว่าพวกเขาทุกคนจะอยู่ในสภาพที่ดี
“ทหารม้า บารัง(Barang)ได้เข้าร่วมกองทัพกบฎ”
“หมู่บ้านโรม (Roam) กำลังมองหาทหารรับจ้างสำหรับป้องกันการโจมตีของมอนสเตอร์”
ดาร์ค เกมเมอร์มักจะแลกเปลี่ยนข้อมูลล่าสุดกันภายในผับแห่งนี้

******************************

“นั่นเป็นสัญญาว่าจ้าง สำหรับเควส ที่ให้นำทาง คนกลุ่มนึงไปยังแท่นบูชาโลหิตที่109
ค่าตอบแทนคือ 3000 เหรียญทอง   คุณอยากจะลองทำมันดูไหมหละ”
“จำนวนที่เราพูดถึงคือ?”
“ 5 คนนี้เพิ่งจะมีระดับถึง 190 เมื่อไม่นานมานี้”
“ฉันจะให้คุณได้มากกว่า 5,000 เหรียญทอง ช่วยรับไว้พิจารณาด้วย”

ผับแห่งนี้ปฏิบัติหน้าที่ในการมอบและรับข้อสัญญาการว่าจ้างต่างๆ
มันเป็นวิธีเฉพาะสำหรับผู้ที่ต้องการใช้บริการ ดาร์ค เกมเมอร์   ทั้งนี้ทางดาร์ค เกมเมอร์สามารถเลือกที่จะยอมรับหรือปฎิเสธงานว่าจ้างเหล่านี้ก็ได้ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขของคุณ
นี่คือธุรกิจใต้ดินที่กระจายตัวอยู่ทั่วทวีปเวอร์เซลล์!
นี้เป็นช่วงเวลาที่ความร้อนแรง  รอยัลโรดได้กลายเป็นเกมที่คนทั่วทั้งโลกชื่นชอบ และจำนวนสมาชิก ของดาร์ค เกมเมอร์ ได้เพิ่มขึ้นไปแตะระดับ 20 ล้านคน
เหล่าดาร์ค เกมเมอร์กระจายตัวไปราวกับเม็ดทรายที่แผ่ขยายออกไป จะพวกเขาจะปรากฎตัวก็ต่อเมื่อมีเงินและไอเทมเข้ามาเกี่ยวข้อง ต่างคนต่างก็มีพฤติกรรมที่แยกตัวออกมาแต่ก็ก็มีความแข็งแกร่งเป็นของตัวเองไม่ว่าที่ไหนก็ตาม
‘สถานที่แห่งนี้ก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง’

โวล์คกำลังพักผ่อนสบายๆ
ระหว่างนั้นเอง เขาได้หวนคิดถึงความหลังอันสวยงาม มันเกี่ยวกับผู้หญิงที่เขารัก  เขาเริ่มเล่นเกมเพื่อเธอ สู้รบในศึกสงครามร่วมกับเธอมานับครั้งไม่ถ้วน
เขาไม่สามารถที่จะมีชีวิตอยู่ได้หากเขาไม่ได้เอ่ยถึงความรักที่เขามีแก่เธอให้เธอได้รับรู้
ในที่สุด เขาจึงได้ตัดสินใจสารภาพรักกับเธอในวันนั้น!
เขาได้ขอให้ประติมากรที่เขาได้พบในอาณาจักร โรเซนไฮม์ แกะสลักช่อดอกไม้เพื่อมอบให้เธอ
ช่อดอกไม้แกะสลักนั้นได้ทำหน้าที่ของมันอย่างดีที่สุด  โวล์คและเธอได้แต่งงานกันหลังจากนั้นไม่นาน
และชีวิตของเขาก็มีความสุขเรื่อยมาจนถึงวันนี้

เขาตกหลุมรักเธอมากว่า 1 ปีในรอยัลโรด  อันที่จริงเขาเกือบจะสารภาพในชีวิตจริงไปแล้ว  แต่ด้วยงานใหม่และหน้าที่ใหม่ มันทำให้เขายุ่งจนไม่มีเวลา!
มันเป็นเรื่องจริงที่รอยัลโรดทำให้พวกเขาได้กลายเป็นคู่รักกัน


************************************


“ที่รัก ผมได้เงินมาเยอะเลย ”
“ ชั้นก็เก็บไอเทมได้เยอะมาก ,มานี่สิ ”
“คุณก็เหมือนกันหรอ”
ในที่สุดคู่รัก แห่งดาร์ค เกมเมอร์ก็ได้ถือกำเนิดขึ้น
ภรรยาของเขายุ่งกับการทำเควสจากนักบวช ดังนั้น โวล์คจึงออกล่าและท่องเที่ยวคนเดียว

“ขอโทษนะครับ อาชีพคุณคืออะไร  ระดับของคุณอยู่ที่เท่าไหร่”
ในฐานะดาร์ค เกมเมอร์, โวล์คนั่งอยู่คนเดียว และมีคน 2-3 คนเข้ามาหาเขา
คนพวกนี้เป็นพวกที่จ่ายเงินเพื่อหาเพื่อนร่วมทีม!
มันเป็นเรื่องยากที่จะออกล่าคนเดียว ดังนั้นที่นี่จึงเป็นสถานที่ที่คุณสามารถเฟ้นหาเพื่อนร่วมเดินทางได้  แน่นอนกฎกติกาและการแบ่งปันรายได้จะต้องเป็นไปตามที่ตกลงกัน
ในฐานะดาร์ค เกมเมอร์คนหนึ่ง  ถ้าคุณไม่สามารถต่อรองกันไม่ลงตัว หรือถ้าคุณมีความโลภโดยไม่มีเหตุผล  คุณจะถูกตัดขาดและถูกบันทึกลงในบัญชีของราชอาณาจักร
และสำหรับกรณีที่ร้ายแรง  คุณจะพบว่าคุณจะไล่ออกและเล่นงานจากเหล่าดาร์ค เกมเมอร์ ที่หันอาวุธเข้าหาคุณ
โวล์คพูดกับพวกเขาด้วยด้วยรอยยิ้มอันนุ่มนวล
 “ผมเพิ่งกลับมาจากแดนไกล ผมอยากใช้เวลาพักผ่อนคนเดียวในตอนนี้ ”
“โอ้ เข้าใจ ไม่เปนไร”
พวกเขาจำนวนหนึ่งกล่าวคำขออภัยและหันหลังกลับไป
สำหรับดาร์ค เกมเมอร์แล้ว ผับนี้เป็นที่ลี้ภัยเพียงแห่งเดียวของพวกเขา  เป็นที่ที่เขาสามารถพักผ่อนอย่างสงบได้ และมันก็มีกฎที่ว่า อย่ารบกวนการพักผ่อนของผู้อื่นเช่นเดียวกัน
โวล์คมาพักผ่อนที่นี่บ้างเป็นบางครั้ง  ทันใดนั้นประตูผับก็เปิดกว้างออกมาโดยคนๆหนึ่ง  เขาก็เป็นดาร์คเกมเมอร์เหมือนกัน
มันราวกับเป็นกฎที่ได้รับการพิสูจน์มาแล้ว  เป็นเรื่องง่ายที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่างพวกเขาด้วยสิ่งที่พวกเขาสวมใส่ ส่วนใหญ่แล้วดาร์ค เกมเมอร์ให้ความสำคัญกับประสิทธิภาพมากที่สุดและในขณะเดียวกันพวกเขาก็ไม่ต้องการที่จะให้ตนเองเป็นจุดสนใจโดยการสวมใส่ชุดหรืออุปกรณ์แฟนซีต่างๆ


*********************************

"ธุรกิจของนายคือ?”
"มันเป็นความลับ"
"...... .. "
บางครั้งพวกเขาก็เป็นเช่นนี้
ถ้าเพียงแค่พฤติกรรมของคุณเองก็ดูราวกับเป็นความลับของโลกใบนี้แล้ว อะไรล่ะที่จะเรียกว่าได้อีกว่าเป็นความลับ?  ที่นี่เป็นผับแห่งใหม่ที่ดาร์ค เกมเมอร์จะมาซุบซิบไปมากันระหว่างโต๊ะ
ดาร์ค เกมเมอร์บางคนส่ายหัวของพวกเขาทันที  บางคนก็ผงกหัวของพวกเขาเพื่อแสดงการยอมรับ  แต่หลังจากชายคนหนึ่งพูดเสริมอีกไม่กี่คำ พวกเขาก็ส่ายหัว
ไม่มีลักษณะของความไม่พอใจแม้แต่น้อยที่ได้รับการปฏิเสธ  แท้จริงแล้วพวกเขาทั้งห้าส่งสายตาที่แสดงความเคารพไปยังชายหนุ่มคนหนึ่ง

'คุณมาทำอะไรที่นี่?
ชายคนหนึ่งเดินอย่างสบายๆมาที่ๆ โวล์ค นั่งอยู่
“เควสความยากระดับ A คุณสนใจหรือเปล่า”
"... .. "

โวล์ค เงียบไปครู่นึง
การปรากฎขึ้นของเควสความยากระดับ A ไม่ใช่เรื่องที่ดีที่สุดเสมอไป  เขาเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไม ดาร์ค เกมเมอร์คนอื่นถึงปฎิเสธเขา
“ไม่สามารถจะทำได้ มันเป็นเรื่องที่ยาก”
“ผมได้เตรียมบุคลากรจากกิลด์ของตัวเองไว้แล้ว  ผมแค่ทหารรับจ้างมาเสริมในส่วนที่ผมยังขาดอยู่”
“กิลด์?”
“กิลด์ ปีกสีชาด(Crimson Wings)”
กิลด์นี้เป็นกิลด์ที่อยู่อันดับที่ 10 ของทวีปเวอร์เซลล์  และกิลด์เดียวกันนี้เองที่เป็นเจ้าของป้อมปราการ 7 แห่งในส่วนกลางของทวีป

“ถ้างั้นล่ะก็ แล้วเรื่องของเงื่อนไขล่ะเป็นไง”
เรื่องนี้มันดึงความกระหายของโวล์คออกมา
มันเป็นเรื่องจริงที่เขาเบื่อกับการออกล่าคนเดียวแล้ว
“มีข้อจำกัดเรื่องระดับหรือไม่”
“ประมาณ350 หรือใกล้เคียง”
“……”
“คุณสมบัติผ่าน แต่ขอดูข้อตกลงก่อนได้ไหม”
“ควรจะพอนะ”
“เอาล่ะ โล่งอกซะที  เราจะให้เงินเดือน 20,000 เหรียญทอง ในกรณีที่คุณตายในภารกิจ เราจะชดเชยให้ 50,000 เหรียญทอง  สำหรับการสำรวจโบราณ ถ้าใช้เวลามากกว่า20วัน คุณจะได้รับเงิน 2,000 เหรียญทองต่อวัน”
 “เงื่อนไขเหล่านี้เป็นสิ่งที่ดีมาก”
“ในทางกลับกัน  ไอเทมที่ได้จากโบราณสถานจะตกเป็นกรรทสิทธิ์ของพวกผม อย่างที่คุณเห็นนั่นแหละว่าเรื่องของภารกิจทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นการเตรียมการและวัตถุดิบ ทางพวกผมจะเป็นคนจัดเตรียม  ดังนั้นเรื่องที่พวกเราขอไม่ใช่เรื่องไร้เหตุผล นอกจากนี้เรายังเป็นผู้ดูแลความเป็นอยู่ของทุกคนในกลุ่มอีกด้วย”

โดยสรุปก็คือ พวกเขาไม่สนใจว่าใครจะอยู่หรือตาย หรือแม้กระทั่งพวกเขาจะต้องเสียค่าใช้จ่ายเท่าไร
“โบราณสถาน ราชาแมงป่อง (The ruins of the Scorpion King)”
โวล์คถูกความกระหายในการผจญภัยและรางวัลดึงเข้ามา ทำให้เขาตัดสินใจที่จะเข้าร่วมในภารกิจนี้

************************************


เพล และ เมลอน!
ทั้งคู่ขาดกันและกันไม่ได้
“ยิงจุดตาย (Shoot the vital spot)”
เล็งลูกธนูเพื่อโจมตีที่ตัวและหัวใจของมอนสเตอร์ในเวลาเดียวกัน!
หลังจากที่นักธนูร่วมโจมตี  ไอรีน ได้ใช้สกิลติดต่อตามกันด้วยเวทย์มนต์ศักดิ์สิทธิ์
“ แสงศักดิ์สิทธิ์ โปรดจงช่วยแก้ไขความผิดพลาดของความชั่วร้ายในโลกแห่งนี้  เซนต์ไบลน์ (Saint blind) !”
แสงสีขาวสดใสที่แสดงให้เห็นจากมือของไอรีนสะท้อนเข้าสู่ดวงตาของมอนเสตอร์ ในความเป็นจริง เวทย์มนต์ธาตุแสงจะมีผลอย่างมากกับการปิดกั้นมอนเสตอร์ไม่ให้มองเห็นผ่านทางมุมมองของดวงตาด้วยแสงอันสว่างจ้า และในที่สุดตามธรรมชาติ ส่งผลให้มอนสเตอร์ตาบอดและไม่สามารถ เคลื่อนไหวได้อย่างง่ายเช่นเคย
 “เคว๊กกก”
มอนสเตอร์ที่เดินสองขาได้รับความทรมาณราวกับว่ามันเป็นลูกกบ
เซนต์ไบลน์ ยังช่วยสร้างความเสียหายได้เล็กน้อย กับมอนสเตอร์ ความเสียหายที่มีขนาดเล็ก ขณะที่มันถูกสร้างขึ้นมา แต่ในขณะที่การใช้ปริมาณ มานาอยู่ในระดับต่ำและกับมอนสเตอร์สายปีศาจก็จะทำให้เวทย์มนต์นั้นสำเร็จเห็นผลได้มากกว่าปกติ

เมื่อเธอผ่านระดับ 200 และเปลี่ยนเป็น พระ เธอยังได้รับทักษะใหม่
“จงเผาผลาญ จงลุกไหม้ เหมือนดั่งไฟที่ลุกโชติช่วง สิ่งที่เหลืออยู่คือเถ้าถ่าน เขตแดนแห่งไฟ(Fire Field)  ”
โรมุเนะ นั้นน่ากลัวมาก พื้นที่ของแขตแดนแห่งไฟนั้น มีผลกระทบด้วยไฟไหม้จากเวทย์มนต์ ที่ทะเลสาบใต้ดินมีมอนสเตอร์ที่มีธาตุน้ำแทบทั้งสิ้น ในทันทีที่พวกมันเหล่านั้นถูกโจมตีด้วยเวทย์มนต์ธาตุไฟที่เป็นธาตุปฎิปักษ์ต่อพวกมัน ทำให้ตัวพวกมันแห้งขึ้นและสามารถสร้างความเสียหายขนาดใหญ่ให้กับพวกมัน สำหรับผู้เชี่ยวชาญและมีความถนัดทางธาตุไฟแล้ว บึงธาตุน้ำเป็นสถานที่สำหรับการล่ามอนสเตอร์ที่ดีที่สุดสำหรับ โรมุเนะ
“เข้ามาเลย ชิมกำปั้นเหล็กของฉันหน่อย!”
ในที่สุด เซอร์กะ ก็ได้เรียนรู้ทักษะที่เธอใฝ่ฝันอยากจะได้
รวบรวมความมานาและชกต่อยกับศัตรูด้วยทักษะของเธอ!
แม้ว่าสกิลนี้จะใช้มานาไม่มากนัก แต่นักธนูไม่สามารถที่จะทำให้เกิดความเสียหายหากไม่ใช่การโจมตีระยะไกล และต้องไกลกว่า10ก้าวอีกด้วย ค่าความเสียหายถึงจะสมบูรณ์

เซเฟอร์ ฮวารยอง เมแพน!
ในหมู่พวกเขา  ฮวารยองเป็นที่ต้อนรับเข้าสู่กลุ่มเป็นที่สุด
ไอรีน โรมุเนะ เซอร์กะ เมลอน พวกเธอทั้งหมดเป็นผู้หญิงที่เพียงแค่มองก็สามารถฆ่าคุณได้
ในขณะที่ล่ามอนสเตอร์และไม่มีอะไรทำในระหว่างที่รอมอนสเตอร์ มันไม่มีให้ทำจริงๆนอกจากการผ่อนคลาย!
การพูดคุยตามประสาผู้หญิง

“เรื่องที่ฉันออกอากาศเมื่อวานหรอ?”
เรื่องการเปลี่ยนแปลงล่าสุด
เมลอนใช้เวลาถึง 3 ชั่วโมงในการถ่ายทำ แต่การออกอากาศจริงใช้เวลาเพียงแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น ซึ่งนั่นรวมถึง การเตรียมตัว, การจัดการต่างๆ รวมถึงการพบและพูดคุยกับเอนเตอร์เทนเนอร์อื่นๆด้วย

แต่มันก็ยังไม่จบ เรายังไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำ
“ผมก็เป็นอาสาสมัคร ในนอกเวลาทำงาน”
“ที่โรงเรียนของเรา”
โรมุเนะ และ ไอรีน ทั้งคู่เป็นนักศึกษาหญิง ในมหาลัย และ แต่ละคนพูดคุยเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเอง คลับ และวิชาเรียนต่างๆ พวกเธออยู่ที่นั่นเกือบปีก่อนที่จะดรอปออกมาเพราะขาดเรียนมากเกินไป(เล่นแต่เกม) แต่ก็เหมือนมิมีจุดสิ้นสุดสำหรับการพูดคุย เม้ามอย ของพวกเธอทั้งสองคนได้ เซอร์กะเป็นนักเรียนมัธยมปลายที่มีความสนใจในงานอดิเรกต่างๆเช่น การอ่าน การสะสมโมเดลพลาสติก แฟชั่นและอื่นๆ
เช่นเคย ฮวารยอง จะเปลี่ยนเป็นนักแชท(จ้อ)ผู้น่าเกรงขามในทันที เธอจะร่วมเข้าวงสนทนาโดยนำกลุ่ม ด้วยประสบการณ์ในการเดินทางไปทั่วโลกของเธอ เช่น มิลาน เวนิซ โรม ลอนดอน นิวยอร์ก
สาวสาวทั้งห้าคนนี้ได้สร้างท่วงทำนองแห่งการจ้อผ่านการพูดคุยอย่างเมามันส์

ฮวารยองเต้นรำไปรอบๆศัตรูเพื่อโจมตี แล้วเซเฟอร์จะยืนในแถวหน้าของการต่อสู้กับมอนสเตอร์ พวกเขาพบว่า พลังกายที่แข็งแกร่งของ นักตกปลา สามารถตั้งรับการโจมตีของศัตรูได้ ตำแหน่งที่อุทิศตนเพื่อปกป้องบุคคลอื่นที่ซึ่งเหมือนกับนักรบเพราะเขาเป็นคนตกปลา  เซเฟอร์รับเอาตำแหน่งหน้าที่นั้น
เซอเฟอร์สันนิษฐานว่า สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ยากสุด!
เขากับพลังกายที่เหนือใคร จะต้องตั้งรับและต่อสู้กับความโกรธอันเต็มรูปแบบการโจมตีของศัตรู
“เซเฟอร์เนี่ยพึ่งพาได้มากเลยน้า”
“ฉันไม่เคยคิดเลยล่ะว่า นักตกปลาสามารถที่จะต่อสู้ได้”
 “ผมยอมรับเลยว่า การที่คิดว่านักตกปลาจะอ่อนแอมาก แต่ ณ ตอนนี้ มันคือเรื่องเหลวไหล แบบบัดซบ!”
เพื่อนร่วมกลุ่มที่สงบเงียบกับคำสรรเสริญเยินยอ!
ในตอนแรกพวกเขาไม่ทำสิ่งเหล่านี้ เพราะตอนนั้นพวกเขาล้วนเป็นผ้าขาว
ตั้งแต่เริ่มการร่วมกลุ่มกับวีด พวกเขาเปลี่ยนไป สรรเสริญและเยินยอ ! นั่นคือเทคนิคที่พวกเขาได้เรียนรู้
จากวีด ที่ใช้ได้ผลอีกครั้ง แม้กระทั่งวันนี้ คุณสามารถพูดได้เลยว่าพวกเขาเรียนรู้วิธีการที่จะอาศัยอยู่ในโลกเรียบร้อยแล้ว
แม้จะอยู่ท่ามกลางทุกอย่าง  ตัวตนของเมแพนก็จืดจางเสมอ ถึงขนาดที่ว่าเมื่อมีการต่อสู้ มันยากที่จะบอกได้ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน อย่างไรก็ตามในตอนสุดท้ายของการต่อสู้ เมแพนจะปรากฎตัวออกมาและคำนวณ ไอเทมหรือซากต่างๆ หลังจากการประมาณคิดราคาซากของมอนสเตอร์ต่างๆ ของ ครูฝึกดาบและเพื่อนร่วมกลุ่ม เมแพนกลายเป็นพ่อค้าผู้ยิ่งใหญ่ไปแล้ว

****************************

ป้อมปราการของเหล่า ดาร์ค เอล์ฟ
วีด สร้างอิทธิพลของเขากับเอลฟ์และออร์ค
ความเป็นผู้นำของเขา!

เมื่อไม่มีใครสนใจดูแล กฎของกองทัพ และความสงบเรียบร้อยภายในก็จะค่อยๆลดลงเมื่อเวลาผ่านไป แม้ว่ามันจะเป็นแค่ชั่วคราว วีด ต้องมีการสั่งออร์คและดาร์คเอล์ฟเพื่อที่จะต่อสู้กับกองพันอมตะ นอกจากนี้ ความเป็นผู้นำของวีดนั้นสูงมาก จนยากที่จะหาใครเท่าเทียมกัน
“ทุกคน!อย่า !เล่น!แทน!ที่!จะ!ทำงาน!”

ทักษะ: คุณได้ใช้ทักษะราชสีห์คำราม
ขวัญกำลังใจของกองกำลังฝ่ายเดียวกันที่อยู่ใกล้เคียงเพิ่มขึ้น 200%
สถานะสับสนทุกรูปแบบหายไป
ความเป็นผู้นำเพิ่มขึ้น 205% เป็นระยะเวลา 5 นาที

“ ชวิคค!  ลุยกันเถอะ ”
“ต้องทำให้เสร็จ ชวิชวิค ”
บางส่วนของพวกมันก็กลับไปเล่นโดยเสมือนว่ายังไม่เพียงพอ แต่ยังมีพวกมันมากกว่า100,000 ตัวยังคงทำงานอยู่ ในเวลาเดียวกัน พวกมันก็ลุกออกจากที่นั่ง เพื่อไปสร้างผนังกำแพงของป้อมปราการและลากวัสดุอีกครั้งหนึ่ง
นอกจากค่าสถานะความเป็นผู้นำแล้ว การที่พวกมันจะรับฟังนั้นยังขึ้นกับความสามารถที่ผู้นำแสดงออกด้วย ในกรณีของวีดที่มีความมุ่งมั่นที่โดดเด่น ชื่นชอบการต่อสู้โดยกำเนิด พวกมันติดตามวีดมาเพราะรู้ว่าวีดจะไม่มีวันหันหลังให้กับการต่อสู้ ดังนั้นค่าจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของวีดไม่สูงก็ไม่เป็นไรสำหรับออร์คเพราะพวกมันมีเหตุมีผล!  ดาร์ค เอล์ฟจะยากกว่าซักหน่อยตรงที่พวกมันต้องการคนที่มีความรู้ และค่าความฉลาด แถมสื่อสารกับธรรมชาติได้ดีอีกต่างหาก ซึ่งมีความงามและศิลปะที่สะท้อนให้เห็นได้อย่างแตกต่าง
“เขา ตำแหน่งเหนือกว่าเรา แม้ว่าเขาไม่ฉลาดพอที่จะรู้หรือเข้าใจโลกใบนี้ เขาเป็นเพียงมนุษย์”
“คุณคุ้นเคยกับเรื่องราวของใบไม้ที่ร่วงหล่น  ? ฉันเห็นความอาร์ทของคุณ ดังนั้น ฉันจะทำตามคำสั่ง”
เมื่อระดับความเชี่ยวชาญในทักษะที่เขาได้รับอย่างเช่น การทำอาหาร การเก็บเกี่ยวสมุนไพรและอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับธรรมชาติ ต้องขอบคุณค่าสถานะศิลปะที่สูงของเขา ชาวดาร์คเอล์ฟได้ยอมรับวีดให้เป็นผู้นำของชาวดาร์คเอลฟ์
ดาร์คเอล์ฟสร้างกับดับเวทย์มนต์ และด้วยเวทย์มนต์ของพวกเขาทำให้ต้นไม้สามารถเร่งการเจริญเติบโตได้ทันที ขยายขนาดและขยายจำนวนรากให้ยึดเกาะกับป้อมปราการเพื่อเสริมความแข็งแรงของโครงสร้างซึ่งกิ่งก้านสาขาของเหล่าต้นไม้ได้กระจายไปโดยรอบทั่วทั้งบริเวณเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ซึ่งมีหนามแหลมคม เป็นปราการธรรมชาติอีกชั้นหนึ่ง และผลไม้ในพุ่มหนาม ด้วยจำนวนที่มหาศาลของออร์ค นี่ช่วยให้ง่ายขึ้นสำหรับการหาอาหารของพวกออร์ค
แวมไพร์โทริ ได้ช่วย เดทไนท์ แวนฮอล์ค อย่างขยันขันแข็ง ช่วยยกคานขนาดใหญ่ นี่แหละคือ พลังของ มอนสเตอร์ระดับบอส ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาสามารถเป็นหัวหน้าด้วยตัวเอง โทริฟื้นคืนเหล่า แวมไพร์ใต้บังคับบัญชาของเขา ที่ได้หายไปหลังจากการพ่ายแพ้ ส่วน เดทไนท์ แวนฮอล์ค และแล้วอีกครั้งหนึ่ง เขาได้ รวบรวมผู้คน เพื่อสร้าง กองทัพ หน่วยอัศวินแห่งความตาย
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน!
เขาได้รับการอนุญาติให้ปกครองกองทัพอันเดดของตัวเอง เพื่อ ต่อสู้กับ กองพันอมตะ
มันเป็นงานที่ยากและหนักมากเพื่อที่จะทำสงครามกับกองทัพอมตะ วีด มุ่งหน้าไปสู้ หอคอยหินที่นึง ที่สร้างมาจาก แรงงานออร์ค และเขาก็แกะสลักหิน
ดาร์คเอล์ฟตนหนึ่ง !
เขาแกะสลักจิตวิญญาณของดาร์คเอลฟ์อย่างรวดเร็วในขณะที่รูปทรงเริ่มจะเปิดเผยตัวขึ้น ทั้งหมดในทันที พริบตานั้นรูปลักษณ์ของมันก็ปรากฎในใจของเขา ลักษณะอันสง่างามของดาร์คเอลฟ์ ถูกล้อมรอบไปด้วยธาตุไฟ ที่ออร์คได้สังเวยตัวเองเพื่อเป็นพลัง
มันเป็นให้ความรู้สึกที่กล้าหาญบ้าบิ่นและหยาบกร้าน โดยวีด
ประติมากรรมเสร็จสิ้น และโดยมีเอลฟ์จำนวนหนึ่งมองดูรอบๆมัน
“มนุษย์ผู้นี้แกะสลักประติมากรรม เขาเป็นประติมากร”
“ฉันคิดว่าพวกคนเหล่านี้ไม่ชอบพวกเรา แต่ถึงอย่างนั้นเขาได้แกะสลักรูปประติมากรรมเพื่อพวกเรา”
“ตริ้ง!”

ประติมากรรมระดับมาสเตอร์พีช! รางวัลสำหรับการสลักรูปเผ่าพันธุ์ดาร์คเอลฟ์ จะเรียกว่าผลงานชิ้นนี้คำว่า ผลงานชั้นยอด ยังฟังดูไม่เพียงพอ
ดาร์คเอลฟ์ที่รักการต่อสู้ได้ปรากฏตัวสู่โลกภายนอกบ้างเป็นบางครั้ง ลองเทียบจิตวิญญาณอันร้อนแรงสีแดงชาด เหล่านี้กับพวกเอลฟ์ธรรมดาดูสิ
คุณค่าทางศิลปะ : 120
คุณสมบัติพิเศษ:
สุขภาพและการฟื้นฟูมานาจะเพิ่มขึ้น3%ในระหว่างวัน
ความเร็วในการเคลื่อนที่เพิ่มขึ้น 25%
นอกจากนี้ ความเร็วเมื่อวิ่ง +5%
ความแข็งแรงลดลง10% ความคล่องตัวเพิ่มขึ้น20%
ความฉลาดเพิ่มขึ้น 10% ปัญญาเพิ่มขึ้น 10%
ระยะสำรวจของเอลฟ์เพิ่มขึ้น 1.5เท่า ของทั้งสนามรบและทักษะทั้งหมดของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับ
ไม่สามารถทับซ้อนกันกับผลประติมากรรมอื่นๆ
ถึงขณะนี้จำนวนผลงานระดับมาสเตอร์พีชของคุณที่ได้สร้างไปแล้วทั้งสิ้น :7
-ความสามารถของคุณในทักษะแกะสลักเพิ่มมากขึ้น
-ค่าชื่อเสียงเพิ่ม 41
-ความทนทานเพิ่มขึ้น 1
-ปัญญาเพิ่มขึ้น1
-ความอดทนเพิ่มขึ้น3

ตอนนี้เขาสามารถสร้างผลงานมาสเตอร์พีชได้ง่าย ๆ  แต่ชื่อเสียงของเขาและค่าสถานะไม่ได้เพิ่มขึ้นมากมายนัก ดังนั้น
การเพิ่มขึ้นของสถานะนั้นขึ้นกับชิ้นแรก และ คุณภาพของรูปปั้น ชื่อเสียงที่ได้รับอยู่ในระดับต่ำสำหรับการสร้างผลงานระดับมาสเตอร์พีชทั่วไป และค่าสถานะที่เพิ่มขึ้นมาก ๆ ก็จะไม่มีอีกแล้ว ปกติถ้าคุณสร้างรูปสลักด้วยฝีมือที่ไม่ถึงขั้น แต่ความรักความเข้าใจในการสร้างมันจะช่วยเพิ่มค่าสถานะ ให้กับคุณค่าความอดทน และค่าความทนทานที่ได้เมื่อสร้างรูปปั้นขนาดยักษ์ที่กินเวลาหลายวันนั่นยังคงมีอยู่ เพราะอย่างนั้นความทรมานจากการทนสร้างรูปสลักเป็นประจำทุกวันนั้นจะยังเพิ่มค่าสถานะ ให้ และสำหรับประติมากร ค่าความอดทนและค่าความทนทานที่มีก็จัดเป็นข้อได้เปรียบ
“ตรวจสอบความถนัดทักษะการแกะสลัก !”
ทักษะประติมากรรมขั้นกลาง 9 (28%) :คุณสามารถที่จะแกะสลักประติมากรรมที่สวยงามเพื่อขายได้ราคาที่สูงขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้หญิงโปรดปรานที่จะซื้ออย่างยิ่ง

เป็นเวลานานที่ผ่านมานับตั้งแต่การแกะสลักของเขาถึงระดับกลาง 9 : เขาเป็นคนที่มุ่งเน้นที่การต่อสู้และเควส ขณะที่เขากำลังเตรียมการเพื่อต่อสู้กับออร์ค เขาไม่สามารถที่จะ แกะสลักใดๆได้เลยเพื่อที่จะปรับปรุงความสามารถในการสลักของเขาของเขา
“โอเคร ตอนนี้ผมคิดว่า ผมต้องทำประติมากรรมอีกซักสองสามอัน”
นอกจากนี้เขายังทำประติมากรรมออร์คซึ่งลักษณะเหมือนสัตว์ป่ากำลังควงลูกตุ้ม ประติมากรรมมาสเตอร์พีชรูปออร์ค เพิ่มความกล้าหาญและความมุ่งมั่น และต้นทุนของรูปสลักนี้คือการที่เขาสลักออกมาล้มเหลวไปครั้งนึง ซึ่งนั่นก็พอจะทนรับได้

**********************************

ที่ KMC มีเดีย ผู้อำนวยการคัง แทบปิดความหงุดหงิดไว้ไม่มิด
มันเป็นวันที่สาม แล้วนับตั้งแต่ คลิปวีดีโอนั้นถูกปล่อยออกมาที่หอเกียรติยศ!
“เราต้องมีการทำสัญญา เราต้องทำ…”
แค่เพียงวันนี้วันเดียวผู้อำนวยการคังได้ส่งไปแล้วห้าข้อเสนอสำหรับสัญญาทางอีเมลที่อัฟโหลดวีดีโอนี้
แน่นอนว่าเขาได้ส่งไปในฐานะตัวแทนของ KMC มีเดีย ที่ต้องการสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียวที่จะเปิดเผยเควสนี้และวีดีโอสำหรับการต่อสู้ในเควส แต่ยังไม่มีสัญญาณตอบรับ
“ไม่สามารถรับอีเมลล์ได้หรือไงวะ ? ถ้าไม่ต้องการ อย่างน้อยช่วยส่งคำตอบกลับมา ว่าปฎิเสธสิวะ  บ้าเอ๊ย!!”
ผู้อำนวยการคังมีอาการโกรธ จนแทบคลั่งอย่างเห็นได้ชัด
สิทธิความเป็นส่วนตัวของ บริษัทยูนิคอร์น นั้นมีความเข้มงวดมาก การติดต่อหรือขอที่อยู่จะไม่สามารถแจ้งไปที่สถานีได้ ดังนั้นตัวเลือกเดียวที่มีอยู่สำหรับการติดต่อ คืออีเมลล์ ซึ่งไม่รู้ว่าคนรับจะดูมันเมื่อไหร่
“ดูจากเวลาที่เควสเริ่มในเกม อีก 4 วันเควสนี้ก็จะจบลงแล้ว...”
เพราะกรอบเวลาที่ใกล้เข้ามาไม่ต้องสงสัยเลยว่า ทำไมผู้อำนวยการคังถึงมีอาการกระสับส่ายเป็นอย่างมาก
บนเวปไซต์ ของKMC มีเดียได้รับการคอมเม้นจากผู้ชม แล้วถึงกว่า10ล้าน ความคิดเห็น
ในวันที่ห้าของเควส เควสนี้ได้เพิ่มจำนวนคนสนใจขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ในเกาหลีใต้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มีการถ่ายทอดสด  ถ้าไม่มีสัญญา พวกเขาอาจจะต้องหากลวิธีนอกกฎกติกาเพื่อที่จะได้รับมันมา

*******************************
แจ้งให้ทราบจาก wink1188 เนื้อหาที่กำลังจะลงต่อจากนี้ เป็นต้นฉบับที่ทางคุณ ช.ชยาวีร์ ได้แปลไว้  ยังไม่ได้ผ่านการตรวจทานใดๆทั้งสิ้น  ผมขออนุญาตนำมาลงให้รีดเดอร์ได้อ่านไปก่อนนะครับ  และหากมีเวลา จะกลับมาทำการตรวจทานและขัดเกลาในภายหลัง  ทั้งนี้เพื่อให้รีดเดอร์ไม่ต้องรอนานจนเกินไป และ จะได้อ่านตอนใหม่ๆที่แปลใกล้จะเสร็จแล้วด้วยครับ


น้องสาวของเขากลับไปที่โรงเรียนในตอนช่วงเช้า และมีช่วงเวลาว่างที่เหลืออยู่ ลีฮุนจึงเปิดคอมพิวเตอร์และเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ต สิ่งแรกที่เขาสนใจคือเวปไซต์ทำธุรกรรมทางการเงิน ด้วยไอเทมในเกมส์
สมาคมนักเล่นเกมแห่งความมืดได้เชิญชวนให้คุณไปที่สหราชอาณาจักร
สมาคมนักเล่นเกมแห่งความมืดได้ส่งจดหมายเชิญมาอย่างไม่หยุดหย่อนเมื่อรู้ว่าเขาเข้าร่วมสมาคมแล้ว ลีฮุน แทบจะกดทิ้งคำเชิญเหล่านั้นไปทันที และได้หันมาสนใจ ราคาของรายการไอเทมต่างๆแทน
“เกิดอะไรขึ้น …. ทำไมราคามันเพิ่มขึ้น ”
ทีละเล็กละน้อย เขาได้เก็บรวบรวมไอเทม ขณะที่เขายังอยู่ที่ราบแห่งความสิ้นหวัง ในกระเป๋าเป้สะพายหลัง ที่มีคุณสมบัติลดน้ำหนักอุปกรณ์ที่เก็บรักษา7ถึง8เท่า
ส่วนใหญ่ของอุปกรณ์เครื่อวงสวมใส่ต่างๆที่ล้มเหลวในการขาย การทำธุรกรรมสำหรับการขายไอเทมจากหมู่บ้านผู้ถูกเนรเทศไม่ได้รัยราคาที่ดีนัก เพราะไม่มีผู้ซื้อที่จะเข้าไปไล่ราคานั้นๆ เขาจึงปิดประมูลการขายสินค้ารายการนั้นเพื่อรับเงินสด เมื่อการเสนอราคาเสร็จสิ้น แต่ที่สำคัญกว่าคือการโต้แย้งว่าไม่มีใครสามารถมาที่ที่ราบแห่งความสิ้นหวังเพื่อที่จะซื้อสินค้า ดังนั้นมันเป็นเรื่องธรรมดาที่มีนักเล่นเกมแห่งความมืดมาล่าบริเวณใกล้กับปราสาทดังกล่าว  ถ้าพวกเขาได้รับ ไอเทมจากการล่า อยู่เสมออยู่แล้วดังนั้นมันสามารถจะขายให้กับลูกค้าหรือผู้ที่สนใจได้ในบริเวณใกล้เคียง แต่มันเป็นเรื่องที่ยากที่จะหาไอเทมที่ดี
ในฐานะที่เป็นนักเล่นเกมแห่งความมืด ผมคิดว่ามันเป็นสิงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่คุณจะต้องไป
ดันเจี้ยนใกล้กับปราสาทขนาดใหญ่ ซึ่งเต็มไปด้วยฝูงชนจำนวนมหาศาลและจำนวนมอนสเตอร์ที่ขาดแคลนดังนั้นคุณจำเป็นที่จะต้องไปให้ไกลกว่าเดิมเพื่อที่จะล่า ซึ่งบริเวณใกล้กับเมืองมีคนจำนวนมหาศาล ทำให้มีโอกาสน้อยมากที่นักเล่นเกมแห่งความมืดจะหาสิ่งที่ต้องการได้ ดังนั้นมันจะเป็นความภาคภูมิใจอย่างมากเพียงแค่หาสิ่งที่ต้องการมาขายได้ ไอเทมที่เป็นรายการธรรมดาทั่วไป มันไร้ประโยชน์มากที่จะขายสำหรับที่สาธารณะแบบนี้ ดังนั้น เมื่อมีการซื้อขายเกิดขึ้น ส่วนมากจึงจะไม่ใช่รายการที่แพงมากนัก เพราะผู้คนส่วนใหญ่ที่บริเวณนี้เป็นระดับผู้เริ่มต้นจนถึงระดับกลาง  ดังนั้น อุปกรณ์สวมใส่จึงเป็นของทั่วๆไปที่จะขายได้ สำหรับอุปกรณ์สวมใส่ที่มีราคาสูงมันจึงเป็นข้อเสนอไม่ดีมาก สำหรับบริเวณนี้  การถ่ายทอดเป็นคำพูดด้วยความลำบากสำหรับ สิ่งที่นักเล่นเกมแห่งความมืดเห็น
มันเป็นความจริงที่นักเล่นเกมแห่งความมืด ยากที่จะเห็นพวกเขาอยู่ในพื้นที่เปิดอย่างจงใจกับคนหลายๆคน
ในเส้นทางแห่งราชันย์คุณสามารถแบ่งภารกิจที่คุณได้รับมาเป็นครั้งแรกหรือเมื่อเข้าสู่สถานที่ล่าแห่งใหม่ซึ่งคุณจะได้รับค่าประสบการ์ณและรางวัลเป็นการตอบแทน
พื้นที่ที่ยังไม่ถูกสำรวจและเควสนั้นๆ มันเป็นการเสี่ยงสำหรับชีวิตของคุณที่จะเข้าไปสู่ในสถานที่ๆมีศัตรูอยู่เพื่อไอเทม
นักเล่นเกมแห่งความมืดเหล่านั้นที่จะไล่ตาม เงินและการผจญภัย อย่างแท้จริง ด้วยเหตุดังกล่าวทำให้ต้องรวบรวมไอเทมที่มีคุณค่าและได้เงินมาจากการขาย แต่มันคือเรื่องจริงที่ทำให้คนหลายคนร่ำรวย
ลีฮุนใช้เวลาหลายเดือนของการเล่นเกมในที่ราบแห่งความสิ้นหวังและเขาก็สามารถที่จะเก็บไอเทมได้มาหลายรายการและจำนวนมาก แต่ด้วยเควสที่อยู่ใกล้มือเขามกกว่าดังนั้นเขาค่อนข้างจะยุ่งและวุ่นวายอย่างมากที่จะจัดการกับมัน
“มันมี ค่าใช้จ่ายมากขึ้นในการขายในเวลาต่อมา…“
การประมูลไม่จำเป็นต้อง โพสข้อความตอบกลับ เพราะการกำหนดราคาสินค้านั้นเป็นสิ่งที่คงที่อยู่แล้ว
ลูกตุ้ม:150,000 วอน
เกราะออร์ค :50,000 ถึง100,000วอน
เสื้อผ้าของเอลฟ์มากกว่า400,000วอน
ข้าวของจำนวนมากรวมถึงสิ่งอื่นๆ ที่จะขายก็ไม่ได้พูดเกินจริงไปว่า นั่นคือราคาที่ถูกคิดไว้แล้วเป็นอย่างดี
สำหรับรายการที่เขาจัดไว้เพื่อให้ค่าชื่อเสียงของเขาเด้งสูงขึ้น ครั้งสุดท้ายที่เกิดขึ้นคือรายการที่ทำให้เขาได้3ล้านวอน ดังนั้น ดาบแห่งอกาธาควรจะขายที่3.5ล้านวอน
“500วอน ,501วอน ,502วอน…”
การประมูลนี้ค่อยๆเพิ่มขึ้นเพียง1วอน ต่อแต่ละครั้ง มันไม่ได้เป็นไปอย่างง่ายดาย แต่มันก็ผ่านไปถึง3ล้านวอน ซึ่งเป็นราคาปัจจุบัน ราคาขึ้นอย่างต่อเนื่อง และได้กลายเป็นใกล้กับ 3.5ล้านวอน แต่เราไม่สามารถคาดหวังกับโชคเช่นนี้ได้ทุกครั้ง
“ดังนั้น ราคาปกติ รวมจะเป็น6.5ล้านวอน”
ลีฮุนมีการแสดงออกที่รุนแรง
หลังจาก3เดือนของการล่าในที่ราบแห่งความสิ้นหวัง จนเควสเสร็จสิ้น เขาก็ไม่สมารถที่จะใช้ ประตูเทเลพอต และมันจะสุ่มการดรอป ไอเทมที่เขาเก็บสะสมมานาน แม้ราคาของไอเทมต่างๆนั้นจะรวมกันเป็น6.5 ล้านวอนมันก็ไม่ได้เป็นที่พอใจ
“รายรับที่ได้มาต่อเดือนมากกว่า2ล้านวอนนิดหน่อย มันไม่เพียงพอสำหรับปีต่อไป เพราะฮายันต้องเข้าวิทยาลัย…”
เมื่อเข้าสู่วิทยาลัย คุณก็จะต้องมีค่า เรียน ตำรา เสื่อผ้า คุณจะไม่สามารถรู้ได้เลยว่า จะมีเงินพอสำหรับพวกมันหรือไม่
“ นอกจากนี้มันก็ไม่ง่าย เพราะเงินก็ไม่ได้เยอะมากในช่วงที่อยู่ในเทือกเขายูโรไค”
แม้ว่าเขาจะยกระดับของเขาและค่าชื่อเสียงที่เพิ่มขึ้นอย่างมากในแบบของตัวเอง โดยเฉพาะเกี่ยวกับ ระดับในการซื้อสิ้นค้า ในเรื่องที่เกี่ยวกับการขายของจำนวนมากหลายชนิดรายการ และได้ตั้งราคาไว้อย่างเหมาะสม
แต่ความเป็นจริงก็คือ ส่วนใหญ่ของอุปกรณ์ของพวก ออร์คและ ดาร์คเอลฟ์ที่เขาหยิบขึนมาไมได้มีราคาสูงมากนักในปัจจุบัน
“ภารกิจนี้จะต้องทำให้เสร็จเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อที่จะได้ออกจากที่ราบแห่งความสิ้นหวัง”
ลีฮุนมองไปชั่วครู่ที่การประมูล ใยฐานะที่มันปรากฎมาออกมาจาก ความจริงที่ว่า คือ วีทจาก CON
ขณะนั้นความคิดเห็นนับพันได้มีการเพิ่มเข้ามาในกระทู้กระประมูลของเขา
“นี่มันน่าผิดหวัง ตอนนี้คุณเอาตัวคุณไปไว้อยู่ที่ไหน? อัฟเดตข่าวคราวให้พวกเรารู้บ้าง กรุณาแจ้งให้เราทราบบ้าง”
-คุณเข้าร่วมกับกองกำลังอัศวินของเฟรย่า ในการเดินทางของคุณด้วยคุณเองหรือ? ผมเคยได้ยินว่ามีภารกิจจำนวนมากมายเพิ่มขึ้นมาทางเหนือ
-บอกพวกเราทีเกี่ยวกับ อัศวิน เราจะเข้าร่วมยังไง?
นับตั้งแต่ครั้งล่าสุดที่เขาขายดาบอกาธา คนเข้าใจผิดคิดว่า เขาสังกัดกับคริสตจักรภาคีแห่งเฟรย่า
“ผมกลับมาด้วยมงกุฎและจอกศักดิ์สิทธิ์แห่งเฮเลน มันไม่สำคัญหลังจากที่ฉันลงทะเบียนภารกิจนี้ ในหอแห่งเกียรติยศ”
ลีฮุนก็พูดพึมพำขึ้นมาในขณะที่เขาดูความคิดเห็นต่างๆในโพสต์ประมูลของเขา
ดูเหมือนว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่รู้ว่า ภารกิจของเกี่ยวกับการนำเอาของศักดิ์สิทธิ์ได้กลับไปสู่ภาคีได้นั้น เป็นที่รู้จักโดยวงกว้างจากNPCต่างๆ ซึ่งพูดกันปากต่อปาก เนื่องจากเป็นภารกิจที่ต้องใช้เวลาเสาะแสวงหาและค่อนข้างใช้เวลาจำนวนมากในมุมมองของ ผู้คนจากหอแห่งเกียรติยศ
“เงิน ,เงินเท่านั้น คือสิ่งที่ดีที่สุด  หึหึหึ”
ลีฮุนมีรอยยิ้มที่อึมครึมหดหู่ใจ
ในขณะที่ตัวเขากำลังเป็นออร์ค คาริชวิค เขาก็เมาด้วยเสียงหัวเราะที่น่ารังเกียจและเขาก็คุ้นเคยที่จะได้รับความคิดเห็นแก่ตัว แต่มันก็ไม่ได้ลดลงเลย
“หุหุหุหุ”
ความโลภอยากได้เงินที่ไม่สามารถหลบซ่อนอยู่ในตัวของเขาไปได้ เขายิ้มในขณะที่เฝ้ามองหลังจากที่ลีฮุนได้เข้าถึงเวปไซต์ เส้นทางแห่งราชันย์ และไปสู่หอแห่งเกียรติยศ
การเข้าชมมากกว่า15,000,000 ครั้งแล้ว การแสดงความคิดเห็น ถึงหลักแสน ซึ่งมีหลากหลายความเห็นจากการสืบเสาะถึงระดับ และอาชีพ ทักษะของตัวละคร วีท
การตอบสนองนี้ค่อนข้างรุนแรงอย่างมาก เกินกว่าที่เขาจะคาดคิด ลีฮุนต้องการแค่เพียงหาลำไพ่พิเศษ แม้ได้รับเป็นเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ตาม เขาก็ไม่สามารถที่จะไม่แสดงความพึงพอใจออกมาได้ แต่สำหรับเขาที่จะเห็นความคิดเห็นจำนวนมากจากคนดู ของเขา ก็ถือเป็นเรื่องปกติ
“นั่นคือ สิ่งที่ถูกต้อง ”
เขายังไม่ได้รับความคาดหวังที่ยิ่งใหญ่ เพราะความยาวของหนังนั้นนานมากกว่า19ชั่วโมง ไม่สามารถที่จะดูได้ภายในครั้งเดียวจนจบ ดังนั้นจำนวนของคนดู ก็เกิดจากการนี้นั่นเอง
“อย่างไรก็ตามผมไม่ทราบว่า ผมจะได้รับมากเท่าไหร่ เดี่ยวก็คงจะได้เห็นจำนวนเงินนั้นเอง ”
ลีฮุนปิดหน้าต่างนั้น ลงไปหลังจากช่วงเวลาหนึ่งของการติดตามความคิดเห็นต่างๆ เขาควรจะเปิดจดหมายของเขา แต่เขาก็ ไม่สนใจที่จะเปิด ดังนั้น อีเมลล์สะสมของเขา มากกว่าหมื่น มีจดหมายจำนวนมากถามคำถามเกี่ยวกับเควสของเขา หรือต้องการให้เขาบอกถึงข้อเท็จจริงเพิ่มมากขึ้น
เมื่อเข้ามีคำร้องขอเพื่อเข้าสู่กิลด์ ดังนั้นเขาจึงสนใจเพียงการล่าและใช้แต่โทรศัพท์เท่านั้น เมื่อทันที่ที่เขาเปิดกล่องข้อความมันจะมีจดหมายจำนวนเป็นโหลๆ ค้างไว้ ซึ่งไม่เป็นระเบียบอย่างมากสำหรับอ่าน
ดังนั้น ลีฮุนจึงไม่ได้พยายามที่จะเปิด อีเมลล์ของเขาแต่อย่างใดซึ่งทำให้มันค่อยๆเพิ่มตามลำดับ
แคร่ก แคร่ก บูมม บึ้ม
การเตรียมตัวสำหรับการสู้รบ ได้มีการเตรียมตัวอย่างเต็มที่ที่ ปราการทมิฬของดาร์คเอลฟ์ นับวันการปรับปรุงและขยายต่อเติมสำหรับปราสาทได้ถูกทำขึ้นมา
ออร์คกำลังสร้างกำแพงทั้ง5 และสร้างถึง4ชั้น เตรียมความพร้อมสำหรับสิ่งกีดขวางจากทางด้านล่างของเทือกเขา มันเป็นงานทั้งหมดที่สร้างจากสนามรบโดยทั้งหมด ออร์คบางส่วน ที่หายไปได้กลับเข้าสู่เผ่าของพวกมัน ดังนั้น นี่จึงเป็นพื้นที่ของออร์ค
ความพร้อมของพวกมันแทบจะเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัว
แม้ว่าออร์ค เกือบ400,000จะตายในการสู้รบ  และเกือบ60,000จะกลับเข้าสู่เผ่าที่ตัวเองจากมา แต่ พวกเขาก็ได้นำออร์คจำนวนมหาศาลมากกว่า 500,000ตัวกลับมาบนท้องถนน ขณะนั้นมีออร์คมีอายุตัวหนึ่งพูดกับวีท
“ชวิค ชวิค ! ในบรรดาออร์ค มักมีคำกล่าวที่ว่า ฟันเราและเราจะไม่ตาย ชวิคชวิค! เพื่อที่จะต่อสู้ เราจึงนำมามากกว่านี้  เพราะพวกเราคือ ออร์ค”
ตามสิ่งที่กล่าวมา ข้างต้น ทำให้มีออร์คจำนวน1ล้าน ในวันสู้รบแตกหัก และยังมี ดาร์คเอล์ฟที่ได้เรียกพรรคพวกร่วมเผ่ามาจากเทือกเขา โยโรไค ที่หลบซ่อนอยู่อย่างเป็นความลับ ดาร์คเอลฟ์ แทบไม่ถูกพบเห็น เพราะพวกมันทุกตนล้วนแล้วแต่เป็นมือสังหารที่ยอดเยี่ยม มือสังหารที่เต็มไปด้วยความเป็นไปได้ที่จะซุ่มโจมตีศัตรูผู้แข็งแกร่งด้วยค่าพลังกายที่น้อย ดังนั้นจึงมีประโยชน์มาก
นอกเหนือจากนั้น ทหารจากราชอาณาจักร โรเซนไฮล์ม และยังมี เนโครแมนเซอร์ และแวมไพร์ภายใต้การสั่งการของ ลอร์ดโทริดังนั้นพลังอำนาจของทางฝั่งนี้เองก็เป็นที่น่ากลัว หรืออย่างไร วีทเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
ความแข็งแกร่งของกองพันอมตะ ผู้ไม่มีชีวิต
การฆ่าที่ไม่มีที่สิ้นสุด คือคำจำกัดความ การทำให้พวกมันบริสุทธิ์ เป้นการทำลายพวกมันอย่างสมบูรณ์ผ่านเวทย์มนต์ศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ เพื่อให้พวกมันไม่สามารถจะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อีก เพราะมันได้กลายเป็น ขี้เถ้าเรียบร้อยแล้ว พร้อมสำหรับเททิ้ง   หากไม่เป็นเช่นกรณีดังกล่าว เมื่อมีการตายเกิดขึ้นในกองทัพ มันจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพแห่งผู้ไร้ชีวิต ไปในทันที
ถ้าเกิดในดาร์คเอลฟ์และออร์คจำนวนร่วมล้าน กลายเป็น ศพที่ไม่ชีวิตและยังเดินได้อยู่ ทันทีภารกิจก็จะล้มเหลว
ที่จริงถ้าสถานการ์ณแย่ลงอย่างรวดเร็วก็อาจจะยากที่จะทำให้กองทัพแห่งความตาย เพิ่มขึ้น
เห็นธรรมชาติของการตาย การเพิ่มขึ้นจึงเป็นเรื่องที่ยากมากที่จะฆ่าจนเกินขีดจำกัดบางอย่าง
“นักบวช     ตามมา ”
วีทลงจากเทือกเขา ไปพร้อมกับนักบวช ในขณะที่เขาออกมาจากป้อม เนโครแมนเซอร์ได้วิ่งออกมา
“นายท่าน ท่านได้ลืมคำสัญญาของท่านหรือเปล่า? การที่จะฆ่ากองพันที่ไม่มีวันตาย เราจึงจำเป็นต้องเชื่อคำพูดที่ท่านได้ให้ไว้ ”
พวกเขากังวลใจ ว่าวีทกำลังพยายามที่จะหลบหนี
เมื่อไหร่ที่ความเชื่อใจจะมีอย่างเต็มที่ได้ ในเมื่อพวกเขาลังเล แต่ในความเป็นจริง วีทก็อยากจะยกเลิกมันทิ้งซะ แต่อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นการตัดสินใจของเขาแล้ว ดังนั้น ไม่มีวันเสียใจ
“สำหรับพวกเรา จะต้องมีความพร้อมมากกว่านี้ สำหรับการต่อสู้จำนวนมาก จะมีหลายสิ่งหลายอย่างจำเป็นต้องทำ”
“ผมเข้าใจ เมื่อเสร็จแล้วจะกลับมาในไม่ช้า”
“ข้ารู้ รู้ว่าท่านจะกลับมา”
แทบจะไม่ฟังคำตอบกลับ ของเนโครแมนเซอร์ วีท แยกทางมา ไปกลับกลุ่มของเขามุ่งหน้าสู้ ที่ราบแห่งความสิ้นหวัง ประตูเทเลพอต ภายในถ้ำ !
“นักบวช เปิดประตู เทเลพอต“
“รับทราบ ”
ด้วยความเชื่อของพวกเขา เหล่านักบวชรวบรวมมานาและดำเนินการเปิดประตูวาป วีทได้หายไปพร้อมกับ แสงสว่าง
“ต้องการ ระดับ170 นักดนตรี เข้าปาตี้นี้ ”
“เราไปด้วยกันที่ป่าเพื่อล่าลิง”
“ขายชุดเกราะผลึกน้ำแข็งราคาไม่แพง นำมันออกมาเมื่อร้อนแล้วจะรู้สึกเย็นสุด”
“ประติมากรต้องการปาตี้ ให้ผมเข้าปาตี้ที เมตตาด้วย ผมจะไม่ลืม ”
เมืองแห่งเสรีภาพ ซัมเรน
สถานที่ที่วีทกำลังอยู่ในระหว่างผู้คนที่กำลังทำธุรกิจ
“ยังคงคลาคล่ำไปด้วยผู้คนสินะที่นี่”
อย่างไรก็ตามมันก็แตกต่างจากแต่ก่อน หลายครั้งเขาสังเกตเห็นประติมากร จิตรกร และ อาชีพอื่นๆ ปีรามิดที่วีทสร้างได้อย่างยิ่งใหญ่ ทำให้คนจำนวนมากตื่นเต้น อาชีพศิลปินที่เพิ่มมากขึ้น แต่จะมีเสียงหัวเราะเยาะถ้าคุณทำแบบข้างต้น
ประติมากรมันไม่ค่อยมีอะไรดีนัก ในช่วงเริ่มต้น มันยากเกินไปที่จะล่าซักอย่าง สำหรับวีท ก็ต้องขอบคุณการฝึกฝนอย่างหนักและรุนแรง ทำให้ค่าสถานะและทักษะในการล่าเพิ่มขึ้นมากกว่าคนอื่น แต่ช่างฝีมือคนอื่นๆค่อนข้างอ่อนแอมาก ดังนั้น ซึ่งแตกต่างจากความคิดแรกของเขา อาชีพประติมากรแสงจัทร์ ก็เห็นได้ชัดว่ามีความแข็งแรงมาก
 เช่นเดียวกับที่เขาเสียใจที่ค่าสถานะของเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์โดยตรงกับการต่อสู้ ทีละเล็กทีละน้อย ความอดทนกับค่าความแข็งแกร่งของเขาในสถานะสูงขึ้น  แต่ทักษะความชำนาญ เกี่ยวกับการผลิตก็พัฒนาไปมาก และเพิ่มขึ้นเป็น ทักษะอาชีพการผลิตอื่นๆ เช่น ทักษะค้าขาย ทักษะทำอาหาร
ที่ตอนนี้อยู่ในขั้นกลาง 5  ตกปลา ในขั้นกลาง 1 ทักษะตีอาวุธ และเย็บผ้า ที่ขั้นกลาง2
หนึ่งคือไม่สามารถมีอาชีพประติมากรได้โดยไม่ต้องการระดับทักษะของการเป็นคนงานหรือกรรมกรมาก่อน และนี่คือไม่นับงานอื่น แม้ว่าคุณอยากจะสร้างบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาที่เฉพาะเจาะจง คุณจะไม่ทราบว่าผลของมันจะขึ้นอยู่กับค่าโชคด้วย ด้วยเหตุผลดังกล่าว สมาคมเพียงเพิ่มขึ้นมาด้วยกลยุทธ์นโยบายเท่านั้น แต่ส่วนใหญ่ประติมากรยังคงเดินไปในเส้นทางของความทุกข์ทรมาน การที่คุณไม่ได้เป็นประติมากรเหมือนกับวีทนั้นเป็นเรื่องยากที่จะได้เข้าไปในปาตี้
เขายังคงเป็นเด็กหนุ่มตัวน้อยคนนึง
เด็กหนุ่มคนนั้นได้ เฝ้าเสาะหาปาตี้ ด้วยความสิ้นหวัง ในขณะที่วีทเห็นน้ำตาของเขาไหลออกเป็นสาย ความทรงจำในการต่อสู้ในอดีตที่ผ่านมาผุดขึ้นมาในครั้งเดียว
“มันเป็นงานที่หนักและยากลำบาก”
จากคำพูดเหล่านั้น เด็กหนุ่มคนนั้นได้เงยหน้าขึ้นมามอง
“เพื่อน นายเป็นประติมากรหยั่งงั้นรึ?”
วีทพยักหน้า
“การสร้างประติมากรรมเป็นสิ่งที่ยาก แต่จะมีวันหนึ่งเมื่อคุณแสงสว่างที่ปลายทาง”
“ในช่วงระยะเวลาสิบวันที่ฉันทำประติมากรรมจำนวนนับหมื่น ฉันเหนื่อยแม้กระทั่งมองไปที่กิ่งก้านสาขาของต้นไม้ สุนัขจิ้งจอก และกระจ่าย และอื่นๆอีกอีกนับพัน ซึ่งจะทำให้ต้องใช้แรงงานไปโดยปริยาย ?”
เช่นเดียวกัน กับวีท มันไม่ค่อยมีข่าวสารข้อมูลเกี่ยวกับการทำประติมากรรมมากนัก เด็กหนุ่มได้ผ่านช่วงเวลาของการทดลองและการผิดพลาด แม้ว่าคุณจะไม่ได้ขอยเด็ก แต่ในฐานะที่เป็นประติมากรด้วยกัน เขาก็ได้ทำงานที่หนักมากแบบไม่ธรรมดา ในฐานะที่เป็นประติมากรที่รู้ลึกและรู้แจ้ง วีทไม่เห็นแก่ตัวที่จะให้ความรู้ของเขาในการช่วยเด็กคนนี้ให้เติบโตขึ้น
“เมื่อคุณทำบางสิ่งบางอย่าง ถ้าเป็นไปได้อย่าทำมันบ่อยมากนัก เวลาสิบวันนั้นมันอาจจะไม่เพียงพอสำหรับสถานะของคุณ คุณไม่ได้ทำสิ่งใดผิดพลาด เมื่อการทำงานเกี่ยวกับศิลปะ เมื่อผู้ใช้แรงงานนั้นมี ศิลปะที่ดี เขาสามารถที่จะเติบโตขึ้น และ ดีขึ้น”
“โฮ… ! ”
ในตอนท้ายเด็กหนุ่มได้ร้องไห้ด้วยความเศร้า
“ผมไม่ต้องการที่จะเป็นประติมากร”
“ผมเข้าใจว่าคุณรู้สึกอย่างไร”
วีทมีความแตกต่างขึ้นในที่นี่จากเมื่อก่อน และไม่มีใครที่ไม่รู้จักและรู้ว่า นี่คือเขา เขาปกปิดใบหน้าของเขาแล้วมุ่งหน้าไปอย่างเงียบๆ ที่ภาคีของเฟรย่า ในด้านหน้าของโบสถ์ได้มีแถวของผู้ที่ต้องการมารับการอวยพร
“อย่าแซงคิว”
“ไปเข้าแถวตามคิว”
จำนวนผู้เล่นมหาศาลที่ โบสถ์ วัทจึงได้เข้าคิวไปอย่างเงียบๆ แต่อย่างไรก็ตาม มีผู้รักษาการ์ณถือหอก ที่รับใช้ภาคีได้เดินใกล้เข้ามาหาเขา
“ห๊ะ”
“เขาได้ตกลงไปในบาปหรือเปล่า?”
นี่นับเป็นกรณีที่ผิดปกติเพราะโดยทั่วไป ยามรักษาการ์ณจะอดทนโดยไม่ขยับเขยื้อนใดๆ ยามที่เดินเข้ามาใกล้วีทและรีบร้อนพูด
“คุณมานี่ กรุณามาตรงนี้ด้วย”
เพราะเขามีส่วนร่วมกับภาคีแห่งเฟรย่า ค่าชื่อเสียงของเขาเพิ่มขึ้นและถึงจุดที่แม้แต่ยามก็จำเขาได้ ด้วยยามรักษาการ์ณนำทางไป วีทต้องการไปพบ นักบวชชั้นสูง

**********************************



<a href='https://ads.dek-d.com/adserver/adclick.php?n=a6753880' target='_blank'><img src='https://ads.dek-d.com/adserver/adview.php?what=zone:696&amp;n=a6753880' border='0' alt=''></a>

2 ความคิดเห็น: